Mała Moskwa – część I

Sierpień 1968, pierwsze dni agresji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. Jurij Swietłow, radziecki pilot wojskowy, tuż przed kolejnym lotem bojowym nad Pragę widzi na lotnisku swoją żonę, młodą i śliczną Wierę. Gdy w nocy wraca do bazy, jeszcze na płycie lotniska dowiaduje się, że Wiera nie żyje. Jak głosi oficjalna wersja, popełniła samobójstwo.
Trzydzieści lat później Jura jest znowu w Polsce, w Legnicy. Stoi na płycie tego samego wojskowego lotniska, teraz już opuszczonego i zrujnowanego. Idzie na grób żony, widzi też groby dawnych znajomych, ich dzieci. Do współczesnej Legnicy przyjeżdża również córka Jury, też Wiera. Dziewczyna, równie piękna jak matka, nienawidzi jednak rodzicielki samobójczyni za to, że zostawiła ją samą na świecie krótko po jej urodzeniu się, a jeszcze bardziej za to, że przez jej romans ona jest... bękartem.
Wiera pracuje w Niemczech, w rosyjskim koncernie gazowym. Wyniosła, elegancka, przyzwyczajona do luksusu źle się czuje w Polsce, nie lubi Polaków. W przeciwieństwie do Jurija, który ma z Legnicy także i dobre wspomnienia, ona myśli o tym miejscu i ludziach jak najgorzej. Swietłowowie przyjeżdżają do Legnicy w 1967 roku, wraz z kolejną grupą żołnierzy i oficerów. Zamieszkują w wydzielonym z miasta wysokim murem osiedlu wojskowym. Miesiąc później, w dniu 50. rocznicy Rewolucji Październikowej, Wiera wygrywa polsko - radziecki konkurs piosenkarski Melodie przyjaźni, brawurowo wykonując "Grande valse brillante" Ewy Demarczyk. Wtedy też poznaje Michała Janickiego, młodego i przystojnego podporucznika Wojska Polskiego, który jako odpowiedzialny za sprawy kulturalno - oświatowe wręcza jej nagrodę. Mężczyzna zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. W tańcu zaleca się do Wiery, lecz zostaje przez nią przywołany do porządku. Nie rezygnuje jednak: po zakończonym balu pomaga jej doprowadzić pijanego męża do ich obwarowanego osiedla tak, by nie schwytał ich patrol żandarmerii wojskowej. Wtedy też po raz pierwszy całuje piękną Rosjankę, która początkowo broni się przed nim i kiełkującym uczuciem. Na próżno... [TVP]





Produkcja: 2008
Premiera TV: 2010

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
2 role: Wiera Swietłowa; Wiera, córka Wiery
porucznik Michał Janicki
Jura Swietłow, mąż Wiery
Nane
Sajat, mąż Nane
oficer polityczny
major KGB
pan "Piwko", były właściciel browaru
kapitan Wolniewicz
dowódca Michała
dyrektor browaru
konduktor
Iza
Konstantin Kama
dowódca Jury
konferansjer
przewodniczący jury
porucznik Szczerba
żołnierz rozprowadzający
rosyjski szeregowiec dyżurny
pilot
kierowca Jury
pan Władek, opiekun cmentarza
pracownica cmentarza
kierowca eskortujący
taksówkarz
=
w napisach imię: Bartek
członek orkiestry garnizonu radzieckiego w Legnicy
członek orkiestry garnizonu radzieckiego w Legnicy
członek orkiestry garnizonu radzieckiego w Legnicy
członek orkiestry garnizonu radzieckiego w Legnicy
członek orkiestry garnizonu radzieckiego w Legnicy
członek orkiestry garnizonu radzieckiego w Legnicy
członek orkiestry garnizonu radzieckiego w Legnicy
członek orkiestry garnizonu radzieckiego w Legnicy
członek orkiestry garnizonu radzieckiego w Legnicy
członek orkiestry garnizonu radzieckiego w Legnicy
-
-
-
i inni.


03.180215

(POL) polski,



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz